Uważność

Szczególnie łatwo umyka naszej świadomości fakt, że myślimy w istocie bez przerwy.. Nieustanny strumień myśli płynący przez nasz umysł pozostawia bardzo mało miejsca dla wewnętrznej ciszy. Prawie nigdy nie pozwalamy sobie po prostu być, bez kręcenia się w kołowrocie nieustannej aktywności. Zbyt często nasze działania nie są świadome, lecz wymuszane przez całkowicie zwyczajne myśli i impulsy płynące przez umysł jak rwąca rzeka, jeśli nie jak wodospad. Ten strumień porywa nas i w końcu zatapia, niosąc w miejsca, do których może nie chcemy trafić lub nawet nie wiemy, że do nich zmierzamy (…)

Prostą konsekwencją nawyku ignorowania chwil obecnych na rzecz tych, które mają dopiero nadejść, jest dotkliwy brak świadomości wątku życia, w który jesteśmy wpleceni. Oznacza to również brak świadomości i zrozumienia własnego umysłu oraz jego wpływu na nasze postrzeganie i postępowanie. (…) J. Kabat-Zinn

Dzięki treningowi uważności można osiągnąć równowagę emocjonalną, nauczyć się sztuki koncentracji i relaksu, oraz tego, jak radzić sobie ze stresem, jak zmniejszyć napięcie nerwowe, wypracować w sobie umiejętność uspokajania się, kiedy pojawiają się gniew lub zdenerwowanie. Trening uważności uczy czerpać energię z życia, cieszyć się z prostych, nawet najbardziej banalnych rzeczy, jakie przynosi ze sobą każda chwila. Dzięki treningowi uważności można się nauczyć prowadzić spokojne życie, w harmonii z innymi ludźmi i ze środowiskiem.

Uważność jest sztuką świadomego życia. Żeby ją uprawiać, nie musisz być buddystą albo joginem. W istocie jeżeli wiesz cokolwiek o buddyzmie, to rozumiesz że najważniejszą sprawą jest być sobą i nie próbować stać się czymś innym, niż jesteś. Polega to na utrzymywaniu kontaktu ze swoją najgłębszą naturą i pozwalaniu, by ona swobodnie z nas wypływała; na przebudzeniu się i widzeniu rzeczy takimi jakimi są. Słowo „budda” oznacza po prostu kogoś, kto przebudził się do swojej własnej natury. (…)

Choć praktyka uważności może być prosta, niekoniecznie musi być łatwa. Uważność wymaga wysiłku i dyscypliny, z tego prostego powodu, że siły przeciwstawiające się uważności, mianowicie nasza nawykowa nieświadomość i mechaniczność, działają z wielką uporczywością. Są tak mocne i tak dalece wymykają się naszej kontroli, że podtrzymanie prób świadomego chwytania chwil i zachowanie uważności wymaga wewnętrznego zaangażowania i pewnego rodzaju pracy. Ale jest to praca przynosząca głębokie zadowolenie, ponieważ styka nas z wieloma aspektami życia, które nawykowo przeoczamy i tracimy. (…)

Medytacja uczy nas, jak wydostać się z tego strumienia usiąść na jego brzegu, słuchać go i uczyć się od niego, a potem użyć jego energii, by prowadził nas zamiast zadręczać. Ten proces nie przebiega sam z siebie w magiczny sposób. Wymaga energii. Taki wysiłek doskonalenia swojej zdolności do bycia w obecnej chwili zwiemy praktyką lub praktyką medytacji. J. Kabat-Zinn

Tagi: , , , , ,